Zoals ik al vaker met jullie heb gedeeld, geloven we bij MAGGY’S in mooie, kwaliteit-items. Van die items die langer meegaan dan een vluchtige eendagsvlieg. Die je steeds weer kunt combineren met andere kledingstukken voor een verrassende look. En die je mixt met je eigen stijl.
Maar soms… Soms zie je iets, en dan MOET je het hebben. Zeg me alsjeblieft niet dat ik de enige ben die dit soort opwellingen heeft! Als ik zo’n opwelling heb dan lukt het me met geen enkele mogelijkheid om die koopknop uit te zetten. Er gebeurd dan iets raars met me. Mijn verstand is weg, mijn hart gaat sneller kloppen. Ik raak in een soort rush en ga in overleg met mijn geweten; “nee Mag niet doen, je hebt het helemaal niet nodig, veel te onhandig, veel te duur. Maar hoe ik ook mijn best doe, het lukt me niet.
Ik kan op dat moment echt geen weerstand bieden en meestal koop ik ’t dan.
Zo heb ik een keer veel – en dus echt véél – te dure sneakers gekocht van een designer. Die zoooooo mooi waren. Kleur, ontwerp, vorm; echt alles was volmaakt. Ik ben wel 10 keer weggelopen en toch ging ik voor de bijl en moest ik ze hebben. Het was zo’n gevalletje van ‘hier heeft u mijn creditcard’ – en dan dus bewust niet naar het bedrag kijken wat je dan moet afrekenen.
Okay, ik heb ze echt wel een paar keer gedragen. Maar eigenlijk staan ze vooral in mijn kast te pronken. Ik draag toch liever mijn Nikes. Die zitten het allerlekkerst.
Ook was ik een keer op slag verliefd op een prachtig lingeriesetje dat ik bij lingeriewinkel Kant (in Amsterdam, over een snoepwinkel gesproken!) in de etalage zag. Zo mooi. Zo wow. ‘Ik wil ’t, ik wil ’t, ik wil ’t!’, kon ik alleen maar denken.
Bij het in- en weer uitpakken werd ik instant happy.
Het feit dat het eigenlijk niet lekker zit, negeerde ik op dat moment volkomen. En dus… Dus ligt dat setje ook al een tijdje in mijn kast. Ik trek het wel ’s aan, maar dan gaat het ook meteen weer uit.
Te bizar eigenlijk. Dat ‘ik wil ’t-gevoel’. Maar stiekem moet ik er ook wel om lachen. Die onverklaarbare drang om soms iets te kopen waar we werkelijk niets aan hebben, maar waar we op het koop-moment zelf toch echt heel happy van worden.
Gelukkig heb ik dit soort momenten niet vaak maar; ik heb ze wel….
Moraal van dit verhaal kan zijn dat als je iets hebt gekocht met het “ik wil ’t nu” gevoel, dit meestal impuls aankopen zijn. Je hebt er echt niet zoveel plezier van als je had verwacht. En ik vraag mezelf na enige tijd dan ook meestal af; waarom moest ik dat nu perse kopen?
Ik ben nieuwsgierig naar jouw ervaringen hiermee. Daarom bij deze de oproep: welke ‘ik wil ’t mode-items’ heb jij in je kast liggen?
See you
Maggy
