We hebben vakantie. Ik zit op de veranda van ons terras van ons Portugese huisje in de bergen bij Lissabon. Onze vakantie brengen we door met vrienden. Wij met ons jongens gezin, zij met hun meiden gezin. Gaat al jaren goed! We proberen ieder jaar weer een mix te vinden tussen cultuur, stappen en uitgaan (voor onze pubers), winkelen, actief zijn en familietijd (keezen, hartenjagen, lekker eten en goede gesprekken).
Vanavond is zo’n avond dat ik me afzonder. Geen zin om te praten, nagenieten van de dag, en heerlijk lezen.
Ken je dat gevoel? Je even afzonderen en in je eigen wereld verdwijnen? Ik heb dat af en toe nodig. Ik pak dan mijn boek en lees (het overgewicht in mijn bagage zit niet in kleding, maar in boeken – en nee ik hou niet van een e-reader-. )
Ik luister naar mijn jongens die op de achtergrond fanatiek aan het spellen zijn, ik hoor de krekels, zie de lichtjes in de bergen, geniet van mijn glaasje port en voel me intens gelukkig.
En op het moment dat ik dit voel vraag ik me oprecht af wat er nodig is om dit gevoel meer te hebben of om dit gevoel vast te kunnen houden.
Ik ben een dankbaar mens, tel mijn zegeningen dagelijks, en mijn glas stroomt meestal over. Maar toch knaagt ’t nu even. Waarom kan ik dit gevoel niet voor altijd vasthouden en meenemen. Wat is er vanavond zo bijzonder dat ik zo intens geniet van “niets”. Waarom leggen werk, beslommeringen en zorgen soms zoveel beslag op mijn leven dat ik niet meer stil sta bij de unieke, kleine geluksmomenten.
Mijn gedachten dwalen af naar Spakenburg. Onze lieve Marijke verloor vrijdag haar lieve vader. Een bijzondere man die genoot wanneer zijn gezin genoot. Een man die nooit op de voorgrond aanwezig was en juist daardoor zo belangrijk was voor zijn gezin.
En weer -of juist nog meer- besef ik dat geluk verstopt ligt in heel veel kleine, onzichtbare momenten. Een glimlach, een gesprek, een zonnestraal. Maar bovenal ligt geluk heel dichtbij…in jezelf.
Ik hoop dat jij de komende weken stil mag staan, mag genieten, mag ervaren wat rust met je doet. Dat je bij mag tanken en op mag laden. En vooral dat je naar huis gaat met het voornemen om nog meer te genieten van de kleine dingen van het leven.
