Wat een tijd! Al Zoomend en Skypend rol ik van het ene overleg in het andere. E-mail, WhatsApp en andere digitale middelen helpen me om efficiënt te communiceren. En dat brengt me aan het eind van deze zware week terug naar de begintijd van MAGGY’S. Hoe anders was het toen! Voor een vergadering kwamen we fysiek bij elkaar en telefoonnummers haalden we uit onze Rolodex (voor de jonge mensen: een kaartenmolen). Ik had een pen, een kasboek, een kassa en geschreven bonnen. En mijn voorraad? Die telde ik handmatig. Heel wat gedoe! Maar gelukkig kwam daar al snel een reddende engel…
Mijn administratieve wonder
Vrij snel kwam ik erachter dat debet en credit voor mij abracadabra waren. Tegelijkertijd begreep ik wel dat ik iets met die begrippen moest om een gezond bedrijf te runnen. En dus ging ik op zoek naar een administratief wonder. Zij werd mijn eerste investering: Arenda. Ze leerde me “Bij credit sta je bij iemand in het krijt en debet betekent ‘derbij’.” Samen met haar ploeterde ik me door de eerste jaren heen. Arenda deed haar ding, ik het mijne. Ze bemoeide zich niet met mijn beleid en veroordeelde me niet. Het voelde altijd alsof ze achter mijn keuzes stond.
Trip down memory lane
Arenda en ik gaan dus way back. Onze momenten samen zijn bij lange na niet op één hand te tellen. Bijvoorbeeld die keren dat ik regelmatig naar Parijs reed, in de tijd dat mijn winkel nog klein was. Als ik’s nachts bijna thuis was, belde ik Arenda als ik eraan kwam. Dan stond ze me in de winkel op te wachten en zorgden we er samen voor dat alles de volgende dag in de winkel hing. Zo hebben we samen miljoenen artikelen geprijsd, opgehangen en klaargemaakt voor de verkoop.
Meer dan dat, we hebben samen aan de wieg gestaan van MAGGY’S en er samen hard voor geknokt. Haar belangrijkste taak was mijn administratie op orde brengen en daar structuur in aanbrengen. En dat deed ze. Ook al veranderden de omstandigheden continu (what’s new?), Arenda veranderde niet. Ze werd niet boos, maakte zich niet druk en werkte stug door. Alles maar dan ook alles wat ze deed, deed ze nauwkeurig. Betalingen werden gedaan en orders werden geboekt. En zo bouwde ze met al haar nauwkeurigheid haar financiële en digitale koninkrijk achter de schermen. Daar was zij de keizer.
Het einde van een tijdperk
Tot nu dus. Een tijdperk komt ten einde. Arenda gaat haar liefde voor cijfers achterna om te werken met alleen maar debet- en creditliefhebbers (ongelofelijk dat die bestaan!). Ze verlaat MAGGY’S niet met een doos bonnetjes en een pen. Nee, ze laat een geordende en geautomatiseerde administratie achter. We gaan haar missen, maar wat ben ik blij met wat ze heeft gedaan.
Niet iedereen zal Arenda kennen, omdat ze nooit van de voorgrond heeft gehouden. Toch is ze al 21 jaar vanaf de achtergrond het geheim van mijn bedrijf. Ze is mijn geheugen, bankrekening en bron van vertrouwen. Kundig, (eigen)wijs, maar bovenal enorm betrouwbaar.
Het zal leeg zijn
In gedachten loop ik naar beneden en kijk ik naar Arenda’s werkplek. De plek waar ik altijd even kon zitten op de punt van haar bureau. Er is nu geen Arenda meer die naar me kijkt en ziet wat ik denk. Niet even meer dat bureau waar ik op kan zitten zonder sociaal te doen. Dat plekje waar ik soms maar een paar minuten per dag zat, maar waar ik me altijd gesteund, geliefd en begrepen heb gevoeld. Ik moet even slikken als ik door haar “keizerrijk” loop. Ze is er niet meer om tegen me te zeggen “Stel je niet aan. Komt wel goed. Dat kun jij!”.
Het zal beneden leeg zijn zonder jou, lieve Aren. Maar wat ben ik je dankbaar voor alles wat je voor me hebt gedaan! Voor de liefde die je had voor mij en mijn bedrijf, en ook voor de grote inzet die je altijd hebt getoond.
Dank je wel voor heel veel mooie jaren, voor al je werk en vooral voor de duizenden mooie herinneringen.
Het ga je goed!
