Het is een heerlijke, zomerse ochtend. We maken ons klaar om te gaan lunchen met ons gezin. We hebben wat te vieren.
Vandaag gaat onze ‘tante Annie’ officieel genieten van haar welverdiende pensioen.
En dat geeft me een dubbel gevoel. Insiders weten hoe belangrijk tante Annie is voor ons gezin. Tante Annie hoort in mijn en ons leven. Tante Annie zorgt al ruim 16 jaar voor onze jongens . Altijd – en dan ook echt al-tijd – kon ik op haar rekenen. Dag en nacht. Tante Annie vroeg niet, maar wist wat we nodig hadden. Ze wist hoe ze ons, en vooral mij kon verwennen met de little things in het leven waar je zó van kunt genieten. Een schoon bed. Verse bloemen. Een gezellig opgeruimd huis.
Thuiskomen en dat het hele huis geurt naar versgebakken cake (vond myfitnesspal app niet zo leuk), of draadjesvlees wat de hele dag stond te pruttelen.
Tante Annie heeft het al die jaren mogelijk gemaakt dat ik hard kon werken aan MAGGY’S. Tante Annie maakte het gezellig en zorgde voor onze jongens. Was er als onze jongens uit school kwamen. Knutselde en kleurde boeken vol met hun. Ze was er als ik naar beurzen ging. De standaardvraag van onze jongens – als ik een nachtje niet thuis kwam – luidde dan ook ‘Komt tante Annie ?’
En ja, tuurlijk kwam tante Annie. Zonder problemen fietste ze in de vroege ochtend naar ons huis om onze jongens wakker te maken en naar school te helpen, broodtrommels gevuld met liefde en lekkers!
Of, als de juf ziek was en ze plots een vrije dag hadden (soms echt héél onhandig) belde ik tante Annie, die er meteen aan kwam. Als de jongens na school zin hadden in poffertjes, dan bakte ze die. Hadden ze zin in cupcakes, dan kocht ze beslag. Kwamen ze moe en chagrijnig thuis, dan liet ze de jongens hun gang gaan en ging er bij zitten. Als een soort stille steun.
En vandaag… Vandaag is alles anders. We sluiten een episode af. Onze jongens zijn groot. Hebben geen oppas meer nodig. Ze redden zich wel. En ik.
Ach, ik zal me heus ook wel redden.
Maar oh, wat ga ik je missen lieve tante Annie!
Je lieve gebaren, je begrip, je hulp, je integriteit, je liefde voor mij, mijn mannen en ook voor mijn bedrijf.
Ik weet dat Tante Annie niet zo houdt van ‘op de voorgrond treden’. ‘Het is gewoon mijn werk’, hoor ik haar al zeggen. Bij deze pak ik toch het moment en wil ik recht uit mijn hart mijn grote dankbaarheid en bewondering uitspreken voor jou, tante Annie. Alles wat je voor ons hebt gedaan, deed je uit liefde. Intense liefde voor mij en voor mijn mannen.
Dank dat je me altijd hebt begrepen – zonder dat daar woorden voor nodig waren.
Dank dat ik op je kon vertrouwen. Dank dat je wist wat ik nodig had. En dank dat ik door jouw rol mijn droom waar kon maken en volop met MAGGY’S bezig kon zijn. En ik weet heus wel dat je niet geheel verdwijnt uit ons leven, en ik het misschien niet dramatischer moet maken dan dat het is. Maar toch… Wat ga ik je missen!
Liefs,
Maggy[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
